پرورش مرغ عشق

 

 

 

 سلام ، قبل از مطالعه ، این مطلب کپی از سایت شرکت نفیس مهر ماسوله و صرفا برای مطالعه کابران در این سایت گذاشته شده است.

شرايط تکثير

برای تکثير مرغ عشق نيازی به وسايل خيلی گران قيمت و زحمت زياد نيست ، کافی است به آن دل بدهيد و واقعا حوصله داشته باشيد.

1- به ازای هرجفت مرغ عشقی که داريد يک خانه تخم بگيريد ، بهتر است خانه پلاستيکی باشد (در بازار هم خانه چوبی و هم پلاستيکی موجود است ، لانه پلاستيکی بهتر می باشد چون به راحتی قابل شست و شو بوده و مثل چوب نيست که موجودات ذره بينی لای درزها و سوراخهايش رشد کنند).

2- لانه را بعد از خريد با آب گرم و مايع ظرفشويی خوب بشوييد و 2 ساعت در معرض نور آفتاب بگذاريد تا کاملا خشک و ضد عفونی شود.

3- لانه را نه خيلی بالا و نه در کف قفس ، بلکه در وسط يکی از ديواره های قفس بگذاريد جلوی در لانه طوری يک ميله را به موازاتش قرار بدهيد تا پرنده بتواند راحت به درون لانه برود.

4-  پرنده را با انواع ميوه ها مثل سيب ، گلابی ، پوست هندونه و انواع سبزيها مثل شويد و هويج و جعفری تغذيه کنيد و البته جوانه گندم هم که يک غذای بسيار ايده آل و مقوی محسوب می شود را فراموش نکنيد . آب تازه را همواره در اختيار پرنده خود بگذاريد (ويتامين و کلسيم را هفته ای دو بار به آب آنها اضافه کنيد).

5- جای نه گرم و نه سرد و بدون جريان شديد هوا را برای قرار دادن قفس در نظر بگيريد.

مدت زمان لازم برای جفت شدن مرغ عشق نر و ماده

نمی شود زمان مشخصی را عنوان کرد ، اين امر کاملا به خصوصيات مرغ عشق بستگی دارد بعضی ها شديدا گوشه گير هستند  (معمولا در مرغ عشقهای ماده بيشتر ديده می شود) و ديرتر عادت می کنند هرچه محيط برايشان مستعد تر باشد سريعتر جفت می شوند. سعی کنيد محيطی ساکت برايشان فراهم کنيد و وسايل بازی و ظرف آب برای حمام و سبزيجاتی مثل هويج ، شويد و جعفری برايشان بگذاريد.اگر بسيار مشتاق داشتن يک جفت تخمگذار هستيد توصيه می کنم جفتی که سابقه تخمگذاری داشته اند را خريداری کنيد.

توليد مثل

برای‌ موفقيت‌ درجوجه‌ گرفتن‌ بايد به‌ موارد زير توجه‌ شود :

1- فراهم‌ آوردن‌ شرايط مناسب‌ نگهداری‌ و تغذيه.

2- قرار دادن‌ جعبه‌ آشيانه‌ : يک ‌محرک‌ برای‌ توليد مثل‌ محسوب‌ می‌شود. برای‌ مرغ‌ عشق‌ جعبه‌ آشيانه‌ به‌اندازه ‌23‚17‚17 سانتيمتر و ورودی‌ به‌ قطر 4-5 سانتيمتر مناسب‌ است . وجود يک‌ميله‌ جلوی‌ سوراخ‌ ورودی‌ کمک‌ می‌کند پرنده‌ نر جفت‌ خود را هنگام‌ خوابيدن‌ روی‌تخم‌ها بهتر تغذيه‌ کند. ضمنا مرغ‌ عشق‌ تخم‌ را مستقيما روی‌ کف لانه‌ می‌گذارد و نياز به‌ وسيله ‌ديگری‌ نيست‌.

3- استرس ‌: استرس‌ را بايد به‌ حداقل‌ رساند. صاحبان‌ وسواسی‌ يا فضول‌ که‌ بطور متناوب‌ داخل‌ جعبه‌ آشيانه‌ را نگاه‌ می‌کنند و نيز ظاهر شدن‌ شکارچيانی‌ مانند گربه‌ اطراف‌ قفس‌ از عوامل‌ مهم ‌استرسزا‌ محسوب‌ می‌شوند.

4- نقش‌ تحريک‌ ساير پرندگان ‌: می‌توان‌ چند جفت‌ مرغ‌ عشق‌ را در قفس‌های‌ مجزا ولی‌ در کنار يکديگر قرار داد. صدای‌ هر جفت‌ می‌تواند جفت ‌های ديگر‌ را به‌ نشان‌ دادن‌ رفتار توليد مثلی‌ تشويق‌ کند.

5- تأثير نور : افزايش‌ تدريجی‌ مدت‌ زمان‌ وجود نور تحريک ‌مناسبی‌ است . فصل‌ جفت‌گيری‌ مرغ‌ عشق (معمولا) بهار و تابستان‌ است‌. شما می توانيد در زمستان با روشن نگه داشتن چراغها تا پاسی از شب پرندگان خود را به جفتگيری تحريک کنيد.

ناباروری
بعضی مرغ عشقهای نر توانايی باروری ندارند اين مشکلات که اغلب ژنتيکی هستند درمانی ندارد . گروهی از مرغ عشقها هم هستند که با هم جفت نمی شوند، يعنی گرچه سعی در جوجه دار شدن دارند اما تخم حاصل ، بی نطفه است  . البته علت اول بيشتر اتفاق می افتد که شما می توانيد پرنده نر را عوض کنيد.

بعضی وقتها اين امکان وجود دارد که بتوان مشکل بی نطفه بودن تخم را حل کرد (در بيشتر موارد مربوط به پرنده نر می شود. در صورتی که اين مشکل در پرنده نر از نوع ژنتيکی نباشد امکان درمان آن وجود دارد. کمبود ويتامين D و E و برخی از مينرالها در پرنده باعث ناباروری آن می شود. سعی کنيد که از داروخانه دامپزشکی مولتی ويتامين و مينرال (مواد معدنی) تهيه کنيد. اکيدا توصيه می کنم جوانه گندم تازه را نيز در اختيار پرنده بگذاريد. جوانه گندم يکی از مقوی ترين مواد غذايی برای اکثر موجودات است. تخم کتان را نيز در جيره غذايی مرغ عشق خود بگنجانيد چرا که به نطفه سازی کمک ميکند ولی ميزان زياد تخم کتان می تواند مشکل آفرين باشد ، زيرا دانه ای بسيار چرب است و مصرف بيش از اندازه آن ، به کبد پرنده آسيب وارد می کند ؛ اين کارها را انجام داده و اگر بعد از 2 يا 3 سری تخم گذاری ، بازهم مشکل ادامه داشت ، می توانيد مطمئن باشيد که مشکل پرنده شما ژنتيکی بوده و راه درمانی ندارد).
جفت گيری در مرغ عشقها دليل بر تخم گذاری آنها نيست. ممکن است که دو مرغ با هم جفت باشند اما تا مدت ها از تخم گذاری خبری نباشد. اگر علل ژنتيکی و بيماری را فاکتور بگيريم ، علل ديگری نيز چون اضطراب ، عدم وجود لانه تخم گذاری باب ميل ، کوچک بودن قفس و همچنين کمبود غذا و آب باعث اين مسئله هستند. بايد محيط زندگی مرغ عشق های جفت گيری کرده به گونه ای باشد که هميشه اين اطمينان را حس کنند که غذا و آب به ميزان فراوان و بيش از نياز در اختيارشان خواهد بود. در صورتی که همه چيز نرمال باشد ، يعنی نر و ماده هر دو کاملا سالم باشند و فضای لانه نيز آماده باشد، مرغ ماده تا 6 تخم می گذارد مرغ ماده هنگامی که شروع به تخم گذاری می کند اين کار را تا زمانی ادامه می دهد که صدای نبض جوجه درون يکی از تخمها را بشنود. در اين حالت از توليد تخم بيشتر اجتناب کرده و به گرم نگه داشتن و خوابيدن بر روری تخم های باقی مانده اکتفا می کند. اگر به هر دليل يکی از تخم ها خراب شود ، خود ماده اين مسئله را متوجه شده و آن را بيرون می اندازد. البته توجه کنيد که ممکن است تخم بيرون انداخته شده سالم باشد و تنها به اشتباه و يا کمبود فضا و حرکات مادر در لانه بيرون بيفتد. هفت روز پس از اينکه مرغ بر روی تخم خوابيد می توانيد خودتان سالم بودن تخم را امتحان کنيد. برای اينکار به آرامی تخم را برداشته و در فضای تاريک در مقابل يک لامپ پرنور نگاه داريد ، بايد يک لکه سياه در وسط تخم ببينيد ؛ اين لکه همان جنين است که کم کم بزرگ شده و کل فضای تخم را ميگيرد. تقريبا 18 تا 21 روز طول می کشد تا جوجه از تخم بيرون بيايد. جوجه ابتدا کور است و قدرت بينايی ندارد و پس از 7 تا 10 روز چشم باز می کند.

نکته : بعضی موارد ممکن است مرغ عشق ماده پس از اينکه جوجه هايش از تخم بيرون آمدند بعضی از آنها ترد کرده و از لانه بيرون  بياندازد ، يکی از علل اين مسئله فقدان غذا در قفس است چرا که در حين بزرگ کردن جوجه مصرف غذای مرغ عشق ها چند برابر می شود ، اگر با چنين موردی مواجه شديد به آرامی جوجه را در دهانه لانه قرار دهيد ، در اين حالت مادر جوجه را به درون لانه و به زير شکم خود هدايت می کند اما اگر اين اتفاق باز هم تکرار شد يا بايد جوجه را در زير شکم مرغ عشق ديگری که خود صاحب جوجه است قرار دهيد و يا اينکه خودتان نقش مادر را برايش ايفا کرده و آن را بزرگ کنيد.

کنترل تخمها

طريقه تشخيص نطفه دار بودن تخم :

 
بوسيله يک منبع روشنايی مثل چراغ قوه ، به تخم نور بتابانيد (بايد حدود 4 تا 6 روز  از زمان تخمگذاری گذشته باشد_در اين زمان جنين در حال تشکيل به راحتی قابل تشخيص می باشد) در صورت وجود جنين يک لکه تيره درون تخم مشاهده می گردد (اگر در اواخر دوران جنينی به تخم حاوی جنين زنده نگاه کنيد قادر به ديدن حرکات ظريفی خواهيد بود که نشان دهنده حيات جنين درون تخم می باشد) در غير اين صورت (عدم رويت لکه) می توانيد به هرز بودن تخم يقين داشته باشيد و آن را دور بياندازيد.

تشخيص تخم با جنين مرده :

بعضی از اوقات جنين درون تخم به دلايلی می ميرد ؛ علل احتمالی آن می تواند به قرار زير باشد :

** فقدان مواد غذای حياتی در تخم
** بيماری عفونی
** پيدايش فاکتور لتال به دليل هم خونی
** وجود مواد سمی درون خوارک والدين ( پيش از تخمگذاری)
** صدمه فيزيکی و ورود عوامل بيماری زا به درون تخم (اگر تخمی صدمه فيزيکی ناچيزی ديده باشد می توان ترک را بوسيله لاک ناخن و يا چسب پوشاند هرچند که احتمال جوجه شدن تخم ، به دليل احتمال ورود عوامل ويروسی ، باکتريايی و ... کاهش می يابد)
** آلودگی تخم بوسيله مدفوع مادر و يا جوجه های بزرگتر
 
مرگ جنين را به دو صورت می توان تشخيص داد :

1_عدم رسيدگی به تخم و آلوده شدن تخم با مدفوع ( همانطور که ذکر گرديد همين آلوده شده بوسيله مدفوع به دليل مختل کردن تبادل رطوبت و اکسيژن با محيط خود می تواند عامل مرگ جنين باشد) :

به دلايل مختلف ممکن است اين اتقاق رخ دهد از جمله کثيف بودن ذاتی ،  بيمار بودن (در اين حالت بايد مرغ عشق ماده را از قفس تکثير دور کرد و تخمها را نيز درو ريخت چون احتمال سرايت بيماری به آنها و ايجاد اپيدمی وجود دارد) و يا جوان بودن مرغ عشق ماده ؛ در  اين صورت (اگر احتمال می دهيد که هنوز جنين درون تخم زنده است) بايد مبادرت به شستشوی تخم ها نماييد ؛ برای اين کار تخمها را در ظرفی حاوی آب گرم (حداکثر 35 تا 40 درجه سانتی گراد) قرار داده و صبر کنيد تا کثافات آن حل شود ، متاسفانه در اين حالت لايه پروتئينی نازک سطح تخم نيز از بين رفته و تخم قابليت تنظيم رطوبت و ممانعت از ورود باکتری ها را از دست ميدهد که اين امر اغلب منجر به تلف شدن جنين می گردد به همين دليل بايد معقول بودن شستشوی تخم را مورد سوال قرار داد.

2_تيره شدن غير عادی تخم (اين تيرگی را نبايد با تيرگی تخم در اواخر دوران جنينی اشتباه گرفت بلکه اين امر به دليل فساد تخم حادث می گردد و برای افراد حرفه ای تشخيص آن بسی سهل و آسان است).

  موطن مرغ عشق

وطن مرغ عشق قاره استرالياست ، اين طوطی موجدار کوچک حدود 160 سال است که به عنوان حيوان خانگی رايج شده . در سال 1840 اولين مرغ عشق ها توسط محقق انگليسی به نام جان گولد به اروپا برده شد. گولد منطقه اصلی زيست و توليد مثل پرنده را جنوب و جنوب غربی استراليا ميداند ، در اين مناطق مرغ عشق های وحشی در فصل بهار در گروههای بزرگ به توليد مثل می پردازند.مدت زمان توليد مثل پرنده به طور غير مستقيم به بارندگی وابسته است چراکه تخم های نيمه رسيده علوفه ها خوراک جوجه های اين پرنده را تشکيل می دهند. مرغ عشق در سوراخ درختان مناطق مناسبی را برای تخمگذاری يافته و شروع به تخمگذاری ميکند؛ اين پرنده در گروههای بزرگ و در محيطی محدود لانه سازی کرده و شروع به زادآوری می نمايد و همانطور که گفته شد تعداد دفعات زادآوری به ميزان خوراک مورد نياز جوجه ها بستگی دارد و در صورت عدم وجود غذای کافی پرندگان دسته جمعی به مناطق ديگر کوچ می کنند.

 خريد مرغ عشق

شايد به جرات بتوان گفت خريد يک پرنده آن هم بوسيله يک شخص مبتدی از نگهداری آن مهمتر و خطيرتر است چراکه در صورت عدم دقت احتمال خريد يک پرنده بيمار وجود دارد که اين کار علاوه بر دلسرد کردن فرد ، ديگر پرندگان او و همچنين گاه خودش را در معرض ابتلا به امراض خطرناک قرار خواهد داد.

برای اينکه خريد مناسبی داشته باشيم يا بايد به همراه يک شخص ماهر و متخصص اقدام به اين کار کنيم و يا از منابع معتبر و تجربيات ديگران (به علاوه کمی آزمون و خطا) استفاده نماييم ؛ به طور قطع و يقين به همراه بردن يک شخص متبهر شانس خريدن يک پرنده ايده آل را بسيار بالا می برد اما هميشه اين کار ممکن نيست پس بايد فوت و فن اين کار را آموخت تا در صورت لزوم بتوان از آن استفاده کرد.

نکاتی که در هنگام خريد بايد به آن توجه کرد

1- مرغ عشق بايد سر حال و شاد باشد و مرتبا جست و خيز کرده و آواز بخواند ، البته ساکت و آرام بودن پرنده صرفا به معنای بيمار بودن آن نيست چراکه عموما مرغ عشق ها در طول روز نيز می خوابند.

2-  پرهای پرنده بايد مرتب باشد ، مرغ عشق مريض به پرهايش رسيدگی نمی کند و پرهايش کثيف و به هم ريخته می باشد.

3- پرهای مخرج ( محل دفع فضولات ) پرنده بايد به صورت کرکهای سفيد و تميز بوده و همچنين خود مخرج صورتی رنگ باشد ، با فوت کردن به اين قسمت می توانيد به اين قضيه پی برد.

4- چشمهای پرنده سالم ، گرد و براق و سياه است (البته نژاد آلبينو دارای چشمهايی قرمز است) اگر پرنده در حالت استراحت نباشد ، نبايد چشمهايش خمار و بی حال باشند.

5-  پاهای مرغ عشق سالم و جوان فلسهای تميز ، نرم و لطيف دارد.

6- دم پرنده سالم هميشه در راستای بدنش می باشد.

7- مدفوع پرنده نبايد حالت آبکی داشته باشد (برای مطلع شدن به کف قفسی که پرنده در آن قرار دارد نگاه کنيد).

اگر در هنگام خريد به اين نکات توجه کنيد می توانيد مطمئن باشيد که انتخاب شما صحيح خواهد بود.

  مشخصات

 مرغ عشق اهلی حيوانی است خجالتی، اما اگر از هنگام تولد با انسان خو بگيرد می تواند دست آموز شود . طول بدن اين پرنده بين 23 تا 26 سانتيمتر می باشد ، استانداردهای رايج بين المللی مربوط به کميته های معتبر جهانی از جمله DWV , COM , DKB  طول 24 سانتيمتر را تعيين کرده اند . طول عمری بين 7 تا 8 داشته و وزنی در حدود 40 تا 45 گرم دارد.

در جدول ذيل اندازه های ذکر شده در منابع مختلف را مشاهده می نماييد :

ماخذ              

اندازه (بر حسب ميلی متر)

Russ (سال1881)

260-210

Enehjelm (سال1957)

220-170

Schone-Arnold (سال 1960)

208-175

مرغ عشق دارای منقار خميده‌ بوده و نوک پايينی کوچکتر از بالايی می باشد ، شکل‌ انگشتان‌ پاهايش‌ به صورت دو انگشت‌ رو به‌ جلو و دو انگشت رو به‌ عقب است.‌در سن 3 ماهگی از نظر جنسی بالغ شده اما در حدود 5 - 6 ماهگی جفتگيری می کند. مرغ‌ عشق‌ ماده‌ در هر نوبت‌ به‌ طور متوسط 4 - 6 تخم‌ می‌گذارد (در موارد استثنايی 8 تخم و در پرنده تازه بالغ گذاشتن 3 تخم نيز مشاهده شده). جوجه‌ها 18- 21 روز بعد از تخم‌ بيرون‌ آمده‌ و 24 - 28 روز در لانه‌ می‌مانند.
رنگ طبيعی اين حيوان سبز روشن با صورتی زرد و نقش موجی سياه می باشد ، پلکها بسيار نازک هستند و از سمت پاين به بالا جمع می شوند.

 تشخيص جنسيت

برای فهميدن جنس نر و ماده اين حيوان بهترين گزينه توجه به پوستی است که در بالای منقار قرار دارد ، (و سوراخهای بينی در آن قرار دارد) می باشد.در نوع نر رنگ اين پوست آبی تيره و يا بنفش است اما در نوع ماده آبی بسيار روشن با هاله ای سفيد در اطراف سوراخهای بينی(بالاخص در ماده های جوان) ٬ قهوه ای يا متمايل به قوه ای است . رنگ آبی اين پوست در نوع نر همواره مشخص است البته در نرها مريض و يا پير اين رنگ مات شده و ترکهايی در آن ديده می شود ، اما رنگ اين پوست در ماده ها متغير است در موقع تخم گذاری و در جوانی صاف و روشن تر است و پس از اين مدت تيره تر و چروک دار می گردد.

 تغذيه ، نگه داری و تربيت مرغ عشق

تغذيه‌

غذای‌ اصلی‌ مرغ‌ عشق‌ در اسارت‌ و آزادی‌ دانه ‌است‌. دانه‌ها شامل‌ 2 گروه‌ مهم‌ هستند :

1- دانه‌ غلات ‌: کربوهيدرات‌ زياد وچربی‌ کم‌ دارند ، مانند ارزن‌ (طبيعتش سرد و خشک می باشد و دانه ايی قليايی و سرشار از پروتئين و منبعی غنی از ويتامين A و فسفر و املاح معدنی گوناگون است) و ذرت‌.

2- دانه‌های‌ روغنی‌ : چربی‌ زياد وکربوهيدرات‌ کم‌ دارند ، مانند تخم‌ کتان (طبيعتش گرم بوده و حاوی انواع ويتامين و ترکيبات کربوهيدرات و املاح معدنی ميباشد) يا تخم‌ آفتابگردان‌.‌ 

غذای‌ مناسب ‌مرغ‌ عشق‌ ارزن‌ می‌باشد ولی‌ اين‌‌ غذای‌ کاملی‌ نيست‌ بويژه‌ هنگام‌ توليد مثل ‌و برای‌ بالانس‌ کردن‌ آن‌ اضافه‌ کردن‌ يک‌ دانه‌ روغنی‌ (مانند تخم‌ کتان‌) لازم‌ است . علاوه‌ بر اينها سبزيجات‌ (مانند هويج ‌، کلم‌) ، ميوه‌های‌ تازه‌ (مانند سيب‌) و نيز مکمل‌ توصيه‌ می‌شوند. بايد توجه‌ داشت‌ که‌ هر نوع‌ تغيير جيره‌ به‌ تدريج ‌انجام‌ شود.

نکته : حتما به ازای هر يک کيلو ارزن 200 گرم تخم کتان با آن مخلوط کنيد نه بيشتر و نه کمتر چون تخم کتان يه دانه روغنيست و برای تامين بسياری از مواد بدن آنها ، مخصوصا برای گرفتن نطفه موثر ميباشد.

شما می توانيد هفته ای 2_3 بار به اندازه يک قاشق غذاخوری برنج ( به صورت کته ) به مرغ عشق بدهيد.

 نان:  نان سبوس دار و کم نمک را با آب گرم خيس کنيد تا نرم شود و بعد در قفس بگذاريد.

تخم مرغ:  تخم مرغ را به صورت آب پز شده در اختيار آنها بگذاريد(هفته ای 1 يا 2 مرتبه).

جوانه ها : کامل ترين و حياتی ترين بخش جيره غذايی مرغ عشق است (که متاسفانه بسيار مورد غفلت قرار ميگيرد). دانه ها در هنگام جوانه زدن ،‌مملو از ويتامينها و پروتئين ها ، املاح معدنی ، کربوهيدراتها و قندهای طبيعی ميشوند و برای مصرف مرغ عشقها بخصوص جوجه ها بسيار مفيد است ، حداقل هفته ای يک بار به آنها جوانه گندم بدهيد.

مکمل‌:  دو مکمل‌ مهم‌ برای‌ مرغ‌ عشق‌ سنگريزه‌ (يا شن‌) و کف‌ دريا می‌باشند.

پرندگان‌ دانه ‌خوار از جمله ‌مرغ‌ عشق‌ اغلب‌ قبل‌ از خوردن‌ دانه‌ اقدام‌ به‌ خوردن‌ سنگريزه‌ می‌کنند. سنگريزه ‌در سنگدان‌ پرنده‌ کمک‌ به‌ شکستن‌ دانه‌ کرده‌ ونقش‌ مهمی‌ در هضم‌ آن‌ دارد. بايد توجه‌ داشت‌ که‌ سنگريزه‌ آلوده‌ نباشد.سنگريزه را هم ميتوان با ارزن مخلوط کرد(البته با نسبت خيلی اندک) و هم ميتوان جداگانه در يک ظرف دهان گشاد ريخته و در کف قفس گذاشت.
کف دريا پوسته نوعی نرم تن درياييست که حاوی کلسيم بوده و باعث استحکام نوک و همچنين پوسته تخم ها در هنگام توليد مثل می شود . ضمنا پرنده هنگام استفاده از کف دريا نوک خود را به آن می کشد که مانع رشد بيش از حد آن می شود.

آب‌ (برای‌ نوشيدن‌ واستحمام) : آب‌ تازه و‌ در ظرف‌ تميز بايد هميشه‌ در دسترس‌ باشد . بهتر است آب‌ هر روزعوض‌ شود . پرنده‌ برای‌ آراستن‌ پرهای‌ خود نيز نياز به‌ آب‌ دارد.

ويتامين:  بدن تمام موجودات زنده برای انجام اعمال حياتی نيازمند پروتئين ، کربوهيدرات ، چربی ها ، موادمعدنی و ويتامين هاست و اين نيازها با مصرف مواد غذايی مختلف و متنوع تامين می شود . ويتامين ها دسته ای از مواد مغذی هستند که دارای معدودی از خصوصيات شيميايی می باشند . اين مواد ترکيبات آلی هستند که بوسيله نسوج بدن سنتز نمی شوند و بمقدار خيلی کم وجود آنها در جيره های غذايی لازم است . ترکيبات مذکور اجزا ساختمانی بزرگی از بدن را تشکيل نمی دهند و بيشتر بعنوان تنظيم کننده متابوليسم عمل می کنند . ويتامين ها بصورت محلول در چربی و آب وجود دارند . با توجه به مراتب فوق و از آنجا که مرغ عشقها و ساير پرندگان محصور در قفس ، در طبيعت نيازهای خود را بامصرف دانه های کال و رسيده ، علوفه سبز و بسياری مواد غذايی ديگر تامين می کنند به نظر می رسد استفاده از ويتامين ها برای آنها در زمان زندگی در اسارت ضرورت دارد و ضمنا ارزش غذايی دانه ها بمرور زمان و بر اثر ماندن و انبار شدن کاهش پيدا ميکند و باعث کاهش ميزان ويتامينها موجود در آنها می شود لذا استفاده از مولتی ويتامين ها می تواند اين کاهش را جبران نمايد . وقتی پرنده شما سالم و سرحال هم می باشد بايد علاوه بر ميوه و سبزيجات ، هفته ای دو بار در ظرف آب آنها ، نصف قرص جوشان مولتی ويتامين (يا 12 قطره) و يک چهارم قرص جوشان کلسيم بريزيد (يا 10 قطره). اکيدا توصيه می شود بعد از 24 ساعت ظرف آب را بشوييد (به دليل رشد سريع پارازيتها در اين محيط غنی شده هرگز نگذاريد ظرف آب حاوی مولتی ويتامين بيش از 24 ساعت بماند بلکه آن را به دقت بشوييد).
نکته : موقع شستن ظرف آب ، بهتر می باشد از آب داغ و مقدار بسيار کم مايع ظرفشويی استفاده نموده ، ظرف را با شيشه شور يا با يک مسواک کهنه بشوييد.

 

 نگهداری

قفس:
ابعاد:  اندازه‌ توصيه‌ شده‌ برای‌ يک‌ جفت‌مرغ‌ عشق‌ 75‚60‚100سانتيمتر می‌باشد. داشتن‌ ميله‌های‌ افقی‌ (نسبت‌ به‌ عمودی‌) ارجح‌ است‌ چرا که‌ پرنده‌ می‌تواند برای‌ بالا رفتن‌ از آن‌استفاده‌ کند.

مکان‌ قفس‌:  قفس‌ را بايد در اتاقی‌ روشن ‌، با هوای‌ مناسب‌ و درجريان‌ (با دمای‌ 1- 26 سانتيگراد بدون‌ تغييرات‌ ناگهانی‌) ، بدون‌ دود سيگار و در گوشه‌ای‌ از اتاق‌ قرار داد تا پرنده‌ احساس‌ امنيت‌ کند . پرنده‌ نبايد در معرض‌تابش‌ مستقيم‌ آفتاب باشد . ارتفاع‌ قفس‌ بهتر است ‌طوری‌ باشد که‌ پرنده‌ حدودا هم‌ سطح‌ چشمان‌ شما باشد تا کنترل آن‌ ساده ‌تر شود . با توجه‌ به‌ اينکه‌ مرغ‌ عشق‌ در شب‌ ساعاتی‌ را می‌خوابد در صورتيکه‌ چراغها روشن‌ است‌ بهتراست‌ روی‌ قفس‌ با پارچه ‌پوشانده‌ شود.

وسايل‌ داخل ‌قفس‌:  وسايل‌ لازم‌ برای‌ قفس‌ شامل‌ ظروف‌ آب‌، غذا و سنگريزه‌ و کف‌ دريا می‌باشد. اسباب‌ بازی‌ نيز بويژه‌ برای‌ يک‌ پرنده‌ تنها لازم‌است ‌. کف‌ قفس‌ را می‌توان‌ ترجيحا با کاغذهای غير چاپی مثل کاغذهای خاص الگوی خياطی که کاهی و بدون مواد چاپی هستند فرش کنيد . آبخوری‌ لوله‌ای‌ ، برای‌ مرغ‌ عشق‌ مناسب‌ است ‌.

جلوی‌ ظروف‌ آب‌ و غذا بايد ميله‌ باشد تا پرنده‌ بتواند بر روی‌ آن‌ بنشيند ضمن‌ اينکه ‌ظروف‌ آب‌ و غذا نبايد زير ميله‌های‌ بالايی‌ قفس‌ باشند چرا که‌ با مدفوع‌ پرنده‌ آلوده‌ می‌شوند. آب‌ هميشه‌ تازه‌ و تميز بايد در اختيار پرنده‌ باشد. کف‌ قفس‌ بايد هر روز و کل‌ قفس‌ 3 - 4 روز يک‌ بار تميز شوند.

ميله‌ داخل ‌قفس‌:  ميله‌های‌ چوبی‌ نسبت‌ به‌ پلاستيکی‌ ارجح‌ هستند ضمن‌ اينکه‌ بهتراست‌ قطر ميله ‌ها متفاوت‌ باشد. به‌ طور کلی‌ قراردادن‌ شاخه‌ درخت‌ بويژه‌ به‌ جای‌ ميله ‌های‌ بالايی‌ قفس‌ مناسبتر است‌ چرا که‌ پرنده‌ می‌تواند از آن‌ بالا رفته ‌ضمنا ناخن‌هايش‌ نيز ساييده‌ می‌شود.

اسباب‌ بازی‌:  مرغ‌ عشق‌ آينه‌ را دوست‌ دارد. می‌توان‌ يک ‌آينه‌ کوچک‌ را داخل‌ قفس‌ قرار داد تا پرنده‌ خود را ببيند. اسباب‌ بازيهای‌ ديگر مورد علاقه‌ مرغ‌ عشق‌ شامل ‌نردبان ‌، تاب ‌، توپ‌ پينگ ‌پنگ‌ آويزان‌ و زنگ ‌می‌باشند.

نگهداری در پاسيو:  محيط پاسيو اگر هوای تازه و با تهويه مناسب داشته باشد محل بسيار خوبی است به شرط آن که:
_در معرض تابش مستقيم خورشيد نباشد.
_گياهان داخل آن سمی نباشند (می توانيد از گياهان و درختچه های مصنوعی استفاده کنيد).
_تهويه مناسب برای هوا داشته و زياد مرطوب ، گرم و سرد نباشد.


 چند نکته مهم

1- مرغ عشق هايی که تازه خريداری شده اند را تا اطمينان از سالم بودنشان در قرنطينه نگهداری کنيد.

2- به محض مشاهده علائم بيماری در هر کدام از مرغ عشق ها ، آن را از بقيه جدا کنيد و سپس به مداوايش بپردازيد.

3- سعی کنيد از ميله ها و ظروف غذاخوری پلاستيکی و بدون درز و شکاف و شکستگی استفاده کنيد.

4- از قفس مناسب جهت نگهداری مرغ عشق (75 ‚ 60 ‚ 100 سانتيمتر) استفاده کنيد قفسهای کوچک باعث بی تحرکی و در نتيجه چاقی مرغ عشق و همچنين شکستگی و بی نظمی پرها می شود.

5- ميله را در جهت مخالف يکديگر و در طول قفس قرار دهيد تا فاصله پرواز بيشتر باشه و امکان تحرک پرنده زيادتر گردد.

6 - ميله ها را در جای خود کاملاً محکم کنيد و حداقل دو هفته يکبار ميله ها و ظروف غذاخوری را از قفس بيرون آورده ضد عفونی کرده و در صورت شکستگی تعويض نماييد

7- حداقل روزی يک بار آب را تعويض و ظرف آن را تميز کنيد.

8- روزانه يکبار دانخوری را بيرون آورده و اضافات و پوسته ها را دور ريخته و دان جديد اضافه کنيد تا مرغ عشقها گرسنه نمانند.

9- هر ماه يکبار مرغ عشقها را (البته در صورتی که جوجه و يا تخم نداشته باشند) در يک قفس ديگر گذاشته و قفس را ابتدا با اسپری های حشره کش يا مواد ضد عفونی کننده ضد عفونی کنيد و پس از يک ساعت کاملاً با آب و مواد شوينده آنها را بشوييد و بگذاريد با نور خورشيد خشک شوند.

10-  هفته ای دو بار ظرف حمام برای مرغ عشقهای خود بگذاريد(البته در جای گرم و غير از زمان جفتگيری). 

 

 امراض و بيماری های مرغ عشق

 


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: